-
1 wprowadzić w życie
= wprowadzić w czyn -
2 wprowadzić w czyn
= wprowadzić w życie претвори́ть в жизнь, осуществи́ть -
3 wprowadzić
глаг.• ввести• вводить• взвести• вкладывать• внедрить• внести• вносить• войти• вселить• вставить• всунуть• втыкать• закладывать• заложить• класть• назначать• познакомить• помещать• поставьте• предлагать• привносить• приводить• размещать• сажать• установить• учреждать* * *wprowadz|ić\wprowadzićę, \wprowadzićony сов. 1. ввести;\wprowadzić lekarstwo do żyły ввести лекарство в вену;
\wprowadzić kogoś w tok spraw ввести кого-л. в курс дела;\wprowadzić statek kosmiczny na orbitę вывести космический корабль на орбиту; \wprowadzić modę ввести (завести) моду;
2. (wprawić kogoś w coś) привести (кого-л. во что-л.);\wprowadzić w błąd ввести в заблуждение; \wprowadzić w zachwyt привести в восторг (в восхищение); ● \wprowadzić w czyn (w życie) претворить в жизнь, осуществить
* * *wprowadzę, wprowadzony сов.1) ввести́wprowadzić lekarstwo do żyły — ввести́ лека́рство в ве́ну
wprowadzić kogoś w tok spraw — ввести́ кого́-л. в курс де́ла
wprowadzić statek kosmiczny na orbitę — вы́вести косми́ческий кора́бль на орби́ту
wprowadzić modę — ввести́ (завести́) мо́ду
2) ( wprawić kogoś w coś) привести́ (кого-л. во что-л.)wprowadzić w błąd — ввести́ в заблужде́ние
wprowadzić w zachwyt — привести́ в восто́рг (в восхище́ние)
•- wprowadzić w życie -
4 życie
сущ.• биография• бытие• действие• жизнеописание• жизнь• житие• насилие• оживление• сила• существование• энергия* * *życi|e☼ 1. жизнь ž;warunki \życiea условия жизни;
2. разг. содержание;(про)питание;wydawać pieniądze na \życie расходовать деньги на (про)пи-тание;
3. перен. темперамент ♂; энергия ž;orkiestra grała z \życieem polkę оркестр лихо играл (наяривал) польку; ● ujść z \życieem (zostać przy \życieu) остаться в живых, спастись; wejść w \życie а) юр. вступить в законную силу;
б) стать взрослым, начать самостоятельную жизнь;wprowadzić w \życie претворить в жизнь; walka na śmierć i \życie борьба не на жизнь (не на живот), а на смерть; z \życieem! живо!, пошевеливайся (пошевеливайтесь)!
* * *с1) жизнь żwarunki życia — усло́вия жи́зни
2) разг. содержа́ние; (про)пита́ниеwydawać pieniądze na życie — расхо́довать де́ньги на (про)пита́ние
3) перен. темпера́мент m; эне́ргия żorkiestra grała z życiem polkę — орке́стр ли́хо игра́л (ная́ривал) по́льку
•- zostać przy życiu
- wejść w życie
- wprowadzić w życie
См. также в других словарях:
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
wprowadzić — dk VIa, wprowadzićdzę, wprowadzićdzisz, wprowadzićadź, wprowadzićdził, wprowadzićdzony wprowadzać ndk I, wprowadzićam, wprowadzićasz, wprowadzićają, wprowadzićaj, wprowadzićał, wprowadzićany 1. «prowadząc, przywieść kogoś, coś dokądś» Wprowadziła … Słownik języka polskiego
wprowadzić — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko … Słownik frazeologiczny
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
pozaprowadzać — dk I, pozaprowadzaćam, pozaprowadzaćasz, pozaprowadzaćają, pozaprowadzaćaj, pozaprowadzaćał, pozaprowadzaćany 1. «zaprowadzić, doprowadzić dokądś wielu (wiele)» Pozaprowadzać dzieci do przedszkola. 2. «wprowadzić, założyć wiele urządzeń,… … Słownik języka polskiego
ustawa — ż IV, CMs. ustawawie; lm D. ustawaaw «akt prawny o charakterze ogólnym, powszechnie obowiązujący, uchwalony w szczególnym trybie przez najwyższy organ władzy państwowej, parlament» Ustawa sejmowa. Ustawa przeciw nadużyciom gospodarczym. Artykuł… … Słownik języka polskiego
papierowy — papierowywi 1. «wykonany z papieru» Papierowa torebka, taśma, tapeta. Papierowe pieniądze. Papierowy latawiec. Papierowe zabawki. 2. «taki jak papier, przypominający papier, mający jakieś jego cechy» Papierowa bladość. Papierowa cera. ∆ … Słownik języka polskiego
ustanowić — dk VIa, ustanowićwię, ustanowićwisz, ustanowićnów, ustanowićwił, ustanowićwiony ustanawiać ndk I, ustanowićam, ustanowićasz, ustanowićają, ustanowićaj, ustanowićał, ustanowićany 1. «uczynić coś obowiązującym urzędowo, oficjalnie, wprowadzić w… … Słownik języka polskiego
zaprowadzić — dk VIa, zaprowadzićdzę, zaprowadzićdzisz, zaprowadzićadź, zaprowadzićdził, zaprowadzićdzony zaprowadzać ndk I, zaprowadzićam, zaprowadzićasz, zaprowadzićają, zaprowadzićaj, zaprowadzićał, zaprowadzićany 1. «prowadząc kogoś lub coś dojść do… … Słownik języka polskiego
pokój — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. pokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan zgody między państwami, narodami, brak wojny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kraj od wielu lat nie zaznał pokoju. Dążyć do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wprowadzać — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko … Słownik frazeologiczny